Wasze recenzje - "Trzynastka na karku"

 

Książkę tę poleciła mi moja starsza siostra. Gdy wzięłam ją do ręki, nie spodziewałam się niczego nadzwyczajnego. Jednak moją uwagę przykuł już sam tytuł  "Trzynastka na karku". Pomyślałam sobie, że może to być coś ciekawego, bo przecież jestem w podobnym wieku. Trochę bez przekonania zaczęłam czytać. Gdy zorientowałam się, że jest to książka dla mnie, nie mogłam oderwać się od czytania.

Autorką książki jest Katarzyna Majgier. Jest to opowieść w formie pamiętnika, która porusza wiele problemów, z jakimi borykają się współczesne nastolatki. Główną bohaterką jest trzynastoletnia Ania, która wraz z przyjaciółkami mieszka w jednym z nowohuckich bloków. Ania, Paula, Nika i Blondi prowadzą zwyczajne (jak każda z nas) życie nastolatek.

Ania nie potrafi żyć bez Internetu, dużo czyta, ma dwoje młodszego rodzeństwa, którymi czasem się opiekuje, chociaż rodzice uważają ją za nieodpowiedzialną. Jej najbliższa przyjaciółka Nika ma mnóstwo kompleksów, a na dodatek rodzice dokładają jej coraz więcej zajęć (korepetycje, wizyty u lekarzy). Natomiast Blondi lubi spotykać się z chłopcami, ma starsze rodzeństwo. Mama Blondi jest bardzo wyrozumiała, jednak jest po trzech rozwodach, a każde z jej trojga dzieci ma innego tatę. Paula chce zostać artystką i intelektualistką, ma mroczne wizje i ubiera się na czarno. Najczęściej przyjaciółki spotykają się przy śmietniku (niby wyrzucają śmieci), czasami idą do sklepu, parku lub np. na urodziny czy sylwestra. Szkolne perypetie, przyjaźnie, sprzeczki z rodzicami czy bójki z rodzeństwem - to codzienność każdej nastolatki, ale to, co wyróżnia się na tle innych książek dla młodzieży, to poczucie humoru i język głównej bohaterki. Autorka  w ciekawy sposób opisuje wszystkie wady i zalety tego nie zawsze szczęśliwego okresu w naszym życiu.

Moim zdaniem jest to bardzo pouczająca książka, bowiem opowiada o prawdziwej przyjaźni. Pokazuje, że przyjaciółki powinny się wspierać i nawzajem sobie pomagać. Ciekawym faktem jest to, że autorka podczas pisania  książki konsultowała się z nastolatkami, a bohaterka nie wykorzystuje Internetu do zapisywania swoich refleksji i zamiast np. bloga wybiera tradycyjną formę i pisze pamiętnik.

Zachęcam wszystkich do przeczytania tej książki, gdyż  uważam, że jest to jedna z najlepszych powieści, jakie czytałam. Napisana jest prostym językiem, pełna humoru  i bardzo wciągająca. W ciekawy sposób ukazuje świat nastolatków, dlatego polecam  ją także rodzicom.

Karolina M.

Praca nadesłana na konkurs zorganizowany przez Szkolny Klub Recenzenta.